Kiejstut Bereźnicki

“Malarstwo Bereźnickiego w swej zwykłości, a nawet tradycjonalizmie przedstawianych scen i przedmiotów jest tak bardzo niezwykłe dzięki klimatowi irracjonalizmu…  Irracjonalizm Bereźnickiego jest szczególny. Pochodzi z odległego dystansu między istotami i obiektami z jego malarstwa a nami jako widzami i rzeczywistością z naszego otoczenia. Podobny dystans dzieli świat z obrazów Nowosielskiego od znanego nam świata codzienności. Zasadnicza różnica między wizjami tych dwóch malarzy polega na tym, że u krakowskiego twórcy wszystko co maluje przesycone jest wzniosłością religijnego mistycyzmu; gdy u sopockiego artysty natomiast dostojeństwo postaci i rzeczy pochodzi ze świeckiej godności człowieczeństwa. Jeśli więc nie w sakralnym znaczeniu i klimacie jak u Nowosielskiego, na czym polega hieratyczność i dystans jaki odbiera się w kontakcie z obrazami Bereźnickiego ?Ich irrealność nie ma nic wspólnego z odniesieniem do zjawisk nadprzyrodzonych. Dzieją się w nich sprawy między ludźmi i przedmiotami które są niedopowiedziane, nie wyjawione, a więc tajemnicze. Jest w tym malarstwie odbicie rzeczywistych najgłębszych ludzkich uczuć i doznań… Są  symbole okrucieństwa, ludzkiej samotności, a przede wszystkim ciszy zamyśleń. Jest więc to świat zadumy, zatrzymanego przemijania, trwania poza czasem..”    Bożena Kowalska