Maja Berezowska
(1898 Baranowicze – 1978 Warszawa)
Portret kobiety 1938
Akwarela, papier naklejony na tekturę 34 x 24cm. Praca oprawiona.
Sygnowany : Maja Berezowska/Sosenki/1938
Portret przedstawia dystyngowaną kobietę dwudziestolecia międzywojennego.
Berezowska urodzona w belle époque, współtworzyła artystyczny mit dwudziestolecia. Przyjaźniła się z malarzami i poetami. Z Karolem Szymanowskim wymieniali pełne czułości listy. Zawsze otaczała się pięknymi ludźmi, pięknymi przedmiotami i kwiatami. I w twórczości, i w życiu pozostawała wierna sobie i swojej sztuce. Poczucia humoru nie traciła nawet w szarej powojennej rzeczywistości.
Maja Berezowska lubi powtarzać za Egonem Schielem, że erotyczne dzieło sztuki świństwem staje się wtedy, gdy świnią jest widz. Gdy w 1937 r. jeden z francuskich dziennikarzy publikuje “Miłosne przygody słodkiego Adolfa” jej autorstwa, robi się skandal i rysowniczka ląduje w Ravensbrück.
Naukę malarstwa rozpoczęła w prywatnej szkole Mikołaja Roericha w Petersburgu, później uczyła się w Krakowie u Józefa Pankiewicza i Leona Wyczółkowskiego. Studiowała też w Paryżu u Faujity oraz w Monachium. W latach 1920-26 była żoną Kazimierza Grusa – satyryka i ilustratora lwowskiego. Przez kilka lat mieszkała w Paryżu. W 1941 została osadzona na Pawiaku, a następnie w obozie Ravensbrück. Do kraju powróciła w 1946 roku. Tematem jej prac były sceny erotyczno-obyczajowe. Oprócz malarstwa zajmowała się też scenografią, projektowaniem plakatów i wystrojem wnętrz. Jej prace można oglądać m.in. w Paryżu, we Włoszech i Szwecji.
pochodzenie:
- Dom Aukcyjny Ostoya
- kolekcja prywatna warszawa
Wymiary
34 x24 cm
akwarela, papier na tekturze